Gecenin karanlığı
Pencerene vuran yağmurun sesine
Eşlik ederken
Çık dışarı
Yürü yürüye bildiğin kadar 
Sonra otur 
Sokak lambasının ışığının altındaki 
Islanmış kaldırım taşına
Dinle içindeki hüznü
Sevincini
Kalp atışını
Mutluluktan mı atıyordur
Hayal kırıklığından mı
Acının ızdırabından mı
Yoksa pişmanlıktan mı
Ama her atışı
Bir şeyler söyler gibidir
Bir an durup hayal edersin
Şu ıslanmış gözyaşlarıyla
Ellerini kaldırırsın 
Gökyüzünün sonsuzluğuna
Dua eder gibi 
Yalvarırsın
Sevdiğinin geri dönmesini
O kadar gönülden dileyip 
Yürekten istersin ki
Bir bakıverirsin yanındaymış 
İnanamazsın
Acaba gerçek mi
Hayal mi derken
O suskun haliyle 
Sen hep dinler halinle
Daldıkça dalıverirsin
Mazideki yıkılmış yıllarına
Tuhaf bir hüzün kaplayı verir 
Seni
Bedenini
Belkide pişmanlıktır
İçindeki derin hislerin 
Ve tüm kalbinle
Zamanı geri almak istersin
Fakat en acı olan şey
Yaşadığın Pişmanlıkların 
Ne zamanı geri getirir
Nede kaybettiklerini..
               
        Serap KAPLAN