Kitap, ebediyete yollanan mektup, der, Cemil Meriç. Ufkun en ulaşılmazı...
Ruhun derinliklerine yapılan yolculuk, insan hazinesinin anahtarı kitap.
Sevgili okurlarım, çok yüce bir medeniyetin varisleriyiz fakat o medeniyetten tevarüs ettiğimiz hiçbir şey yok.
Bu da çok acı bir hal. Bir nevi insan ıslahının analitiğini yapmış mütefekkirlerimizden olabildiğini uzaklaştık. Sebeplerine inmek demagoji olarak algılansa da atiyi şekillendirmek açısından önemli.
Okumak, düşünen insan modelinin ayrılmaz bir parçası. Fert düşünmeye başladığı andan itibaren dimağın pencerelerini açmış umut pervazlarda en lahuti musikisini terennüm etmeye başlamıştır. Ve ruh füzyona uğrar.
Madde ve ruh manasını bulur. Feza genişlerken birey küçülür mana zincirleri kırılır, sek sek oynar çocuk yıldızlarla..
Ezcümle, kitap; kendisini bulmasıdır insanın, minvalinde bir hayat kurar Yunus Emre..
Kendisini tanıyan insan ışık olur kendini tüketmeyen ışık “Nur üstüne nur”. Tasavvuf ehli cezbeye gelip fenafillaha ulaştım, der…
Tek renk, tek seda...
Selam ve dua ile..
