Sürekli ve daimi unuttuğumuz şeyler var hayatımızda.
Kimi zaman sevdiklerimizi unutup hatırlıyoruz, kimi zaman sağlığımızı, bazı zaman yaşadığımız olayları zaman zaman da değerlerimizi ..
Ve en kötüsü de hayatın yoğun akışına, karmaşasına belki de belirsizliğe dalıp kendimizi, kendimizi sevmeyi, kendimizle vakit geçirmeyi unutuyoruz.
Başkalarıyla ilişkimizde zaman zaman mola verebilir, araya mesafe koyabilir, hatta gerekirse karşımızdakinden tamamen vazgeçebiliriz.
Ama ya kendimiz? Kendimizle olan ilişkimiz böyle mi?
Çünkü en çok kendimizle günün 24 saatini, yılın 365 gününü beraber yaşamak zorundayız. Son nefesimize kadar. İyi de olsa , kötü olsa, biz bize aittiz.
Bu yüzden kendimizle olan bu zorunlu ilişkimizi dostluğa dönüştürmek, kendimizle barışmak, kendimizi sevmek, kendimizi iyileştirmek, benliğimizi kendimiz için kabul etmek en büyük kazanç.
O halde bugün kendin ile tanışmaya, barışmaya var mısın?
